EURO 2020 öncesinde kadrosunda hiç siyahi futbolcu olmamasıyla eleştirilen İtalya, İngiltere’nin 3 siyahi oyuncusunun kaçırdığı penaltılar sonucunda kupaya uzandı.
Türkiye’deki Kürtler ile ABD-İngiltere gibi ülkelerdeki siyahiler ve bu durumlara benzer örneklerin dışında, İtalya gibi bir ülkenin kadrosunda siyahi futbolcu olmamasının eleştirilmesi ne kadar doğru?
Ayrıca ülkenin ‘evladı’ olarak görülen isimlere taraftar tarafından daha çok tolerans gösterilebilirken, bir şekilde ‘transfer’ yoluyla milli takımlara gelen isimlere bu kredi verilmeye biliyor. EURO 2020 sonrası bunun örneği de görüldü.
Zira milli maçlarda ülkelerin futbolu izlenmeli. Yoksa parası çok olanın kurduğu en iyi kadro değil. Böylesi futbolun yapısına da aykırı zaten.
Bu duruma Almanya’da Mesut Özil’i, Türkiye’de de Aurelio’yu örnek gösterebiliriz.
80 milyondan fazla bir nüfusu olan Almanya’da en az Mesut kadar iyi futbol oynayan bir Alman yok muydu? Varsa ve bulunamadıysa ya da yoksa ve yetiştirilemediyse bu da futbolu yönetenlerin suçu değil mi? Aynı durumu Aurelio örneğinde Türkiye için de geçerli.
Yoksa ülkede en iyi futbolu oynayan 11 kişiyi bulup,
birlikte 3-5 idman yapmak çok da zor olmasa gerek.
Yorumlar
Yorum Gönder